Etap 9 do Gorzędziej i koniec

Pan Bóbr nie przeszkodził mi spać. Nad ranem kropił deszcz. Wykorzystując moment, że właśnie przestał, zbieram się szybko i o 7,30 jestem na wodzie. Nade mną czarne, deszczowe chmury. Po godzinie już pada, na szczęście niezbyt długo. Gdy po dziesiątej mijam most autostrady A-1 , przeżywam pewne déjà vu. Doganiam tratwę którą wczoraj wyprzedziłem pod koniec dnia. Okazuje się, że flisacy wypływają gdy tylko robi się widno, tak więc dziś przepłynęli obok mojego biwaku. Poczęstowany zostałem kubkiem gorącej , pysznej herbatki z cytryną , zaparzonej wodą gotowaną na tratwie na żywym, prawdziwym ognisku, Chwilę porozmawialiśmy o historii ich pływania i ja ruszyłem dalej. Zaczęło się coraz bardziej rozpogadzać, a jako że dziś sobota natrafiam w Grudziądzu na jakąś imprezę na nadwiślańskich błoniach. Okazuje się że to widowisko kawaleryjskie w wykonaniu Ochotniczego Reprezentacyjnego Oddziału Ułanów Miasta Poznania w barwach 15. Pułku Ułanów Poznańskich i pokaz musztry paradnej Toruńskiej Orkiestry Wojskowej. Oglądam tylko fragment pierwszej części widowiska i odpływam. Za Grudziądzem mijam barkę, osadzoną na mieliźnie, która dość sporo wystaje nad poziom rzeki, leżąc sobie na piaszczystej łasze. Przed miejscowością Nowe, znowu spotykam orła bielika i nie zliczone stada niezidetyfikowanych przeze mnie wodnych ptaków. Pogoda coraz lepsza i brak wiatru pomaga mi minąć Kiezmark z jego dosyć nowym, ponad 800 metrowym mostem. Następnie Gniew, odejście Nogatu i w końcu równo o dziewiętnastej kończę moją tegoroczną wyprawę po Wiśle przy tabliczce z liczbą 901. Do Zatoki Gdańskiej pozostało 40 km. ale ja zwijam swoje manatki, rozbijam namiot i czekam na przyjazd moich przyszłotygodniowych towarzyszy nowej podróży.. To będzie pięć dni na zwałkach o czym więcej do poczytania na www.kowbojwkajaku.pl

Zdjęcia (26)

Komentarze (0)