Na Fordon

Pogodny poranek więc szybkie pakowanko kajaka na toruńskiej przystani. Już o dziewiątej po pozostawieniu transportowca w gościnnym miejscu parkingowym pod czujnym okiem przystaniowych kamer, ruszam na spotkanie z nową przygodą. Już od startu krąży mi nad głową samolocik trenujący różne figury i akrobacje, lądując po tym na pobliskim lotnisku Toruń-Bielany. Po trzech kilometrach próbuję wpłynąć w starorzecze którym po kolejnych trzech dotrzeć by można do rydzykowego kościoła, ale jest zbyt płytko więc zawracam. Pół godzinki i pojawia się pierwszy bielik. Jakoś nie chce mi się wygrzebywać lepszego aparatu, nauczony doświadczeniem szybkiej ucieczki bielików. Ten jednak wyraźnie chce bym zrobił mu jakieś wyraźne zdjęcie i krąży nade mną dość długo. Nie pozostaje nic jak wyjąć aparat i cyknąć mu fotę nim odleci. W samo południe, gdy na horyzoncie pojawia mi się znajomy wiatrak elektrowniany stojący na hałdzie piachu w Solcu Kujawskim, zaczyna padać deszcz który towarzyszy mi aż do stanicy wopr Salina obok której fotografuję nowiutki miejski nabytek. To „Flisak”, prom który ma transportować ludzi z brzegu na brzeg, ale póki co nie jest w stanie tego robić bo na środku jego trasy znajduje się piaszczysta łacha. Przez podobną kilkaset metrów dalej, ja muszę zawrócić, bo jest aż tak płytko że nawet kajakiem nie da się przepłynąć :-(. Znajdując właściwą ścieżkę postanawiam dalej płynąć jak najbardziej według oznakowań szlaku. Tak robię pokonując długie zakole Wisły będące najbardziej na zachód wysuniętym fragmentem najdłuższej polskiej rzeki. Mijam most w Fordonie, już bez deszczu i płynę od brzegu do brzegu trzymając się żeglownego szlaku.

Zdjęcia (12)

Komentarze (0)