Dzień 3 do Sulejowa

Nim zasnąłem wczoraj pooglądałem jeszcze mapę i uznałem że ciekawsza trasa na dziś będzie po drugiej stronie rzeki. Wstaję rano, zwijam majdan i zza porannego zamglenia wychodzi pełne i mocno grzejące słonko. Dzwonię do pana od promu, który zgadza się przetransportować rowerzystę na drugi brzeg. Mozolna praca, pierwszy raz widziałem taki styl przesuwu promu. Specjalnym kijem podobnym do trzona od kilofa z nacięciem na linę, pan przesuwa nas w stronę drugiego brzegu. To niespełna pięćdziesiąt metrów. Przed dziesiątą ruszam w zaplanowaną trasę. Przekraczam granicę województw Mazowieckiego z Łódzkim. Fajnie się jedzie przez las i wioski w których robię sobie zdjęcie w dożynkowej dekoracji, po czym rozpędzony mijam drogę w którą miałem skręcić by dojechać do pomnika - miejsce pamięci oddziału mjr Hubala. Gdy się orientuję o pomyłce jestem już dość daleko by zawracać. Wjeżdżam w alternatywne dróżki, które , mam nadzieję , doprowadzą mnie do miniętego miejsca. Niestety. Kończy się asfalt, zaczyna piaszczysta droga. Są momenty w których nie daję rady jechać, muszę prowadzić. Nagle znowu Kanada ;-) Wigwamy i totem. Miejsce w którym ktoś organizuje jakieś festiwale. Dzisiaj pusto. Trochę błądzę przekraczając jakąś małą rzeczkę przed miejscowością Ponikła. Nie zauważyłem kładki którą można by pokonać ten ciek suchą stopą, a tak już sucha nie jest :-). Błądzę w piaszczystych lasach :-(. W końcu dojeżdżam do drugiego zaplanowanego na dzisiaj punktu. To Szaniec Hubala. Tak sobie przypominam, że chyba już tu kiedyś byłem, ale nie rowerem. Teraz już chyba będzie łatwiej. Kierunek Inowłódź. Tuż przed jestem nad samym brzegiem Pilicy i widzę płynące w tą piękną pogodę, kajaki. Mostem na drugą stronę a tu wyznaczoną ścieżką rowerową w stronę Spały. Po drodze punkt widokowy na wyrobiska kopalni chalcedonitu, później Teofilów i dojeżdżam do Spały. Szybki objazd dosyć opustoszałego miasteczka w tym Centrum Przygotować Olimpijskich, wysepka z posągiem Prezydenta Mościckiego, zabytkowa wieża i pomnik żubra, przerwa na polizanie włoskiego lodzika i chcę się przedostać na drugą stronę rzeki. Niestety most w remoncie i to takim, że nawet z rowerem się nie przejdzie. Wracam na znaną mi już ścieżkę biegnącą wzdłuż DK 48 aż do Tomaszowa Mazowieckiego. Tam droga mnie prowadzi przez Wilanów ;-), Biedronkę i znaną między innymi z Sylwestra roku 2014 z mrozem sięgającym minus 16 st.C,, przystań Tomaszów, gdzie znowu mogę sfotografować napis miejscowości :-). Dalej kolejny remontowany most, tym razem przejezdny dla rowerów i już są znajome Niebieskie Źródła, no i coraz mniej przejezdną dróżką dojeżdżam do tak zwanych Małych Grot. Za nimi piach. Jakieś powalone ogrodzenie które pokonuję i w piachu lub bo bezdrożach nad samym brzegiem Pilicy wyjeżdżam gdzieś na terenach kopalni odkrywkowej piasków szklarskich pomiędzy Tomaszowem Mazowieckim a Smardzewicami. Skoro Smardzewice to znaczy że w zasięgu Zalew Sulejowski. Nie widzę go ale to bliżej, to dalej od jego brzegów kulam się w stronę Sulejowa by przed dziewiętnastą dojechać do Hotelu Podklasztorze. W głowie pojawiają się wspomnienia mego krótkiego pomieszkiwania tutaj w roku 1988 podczas pamiętnego kultowego spływu Biała Dama. Nie ma jednak czasu na długie wspomnienia, bo trzeba przejechać jeszcze dwa kilometry i z zaskoczenia odwiedzić Jolę i Marcina z Kajmar Kajakisulejow.pl. Tu nie ma zaskoczenia (u mnie), nie po raz pierwszy zostaję serdecznie i ciepło przyjęty i ugoszczony. Mogę przenocować a jutro przepłynąć się ich kajakiem z ich nadpilicznej bazy "KajMary" do bazy miejskiej w której dziś przenocuję. Świetnie. Serdeczne dzięki. Rozruch kajakowy może mi się przydać, bo za osiem dni wyścig w Jaworznie :-). Przejechałem dzisiaj 86 km.

Zdjęcia (25)

Komentarze (0)