W Jerozolimie

Izrael, Jerozolima

Przejechano 3562 km

Zaczynamy go o 6,30 by w szczytowych korkach wyjechać zza murów Palestyny do Jerozolimy i Bazyliki Grobu Świętego, gdzie zwykle panują ogromne kolejki. Nasz pośpiech zostaje nagrodzony, do Grobu docieramy w niespełna godzinę. Przepływ ludzki w tym miejscu jest tak ogromny, że nie ma czasu na chwilę zadumy. Można tylko (albo aż) zobaczyć, przeżegnać się i mając szczęście dotknąć tego Świętego Miejsca, które jest jednocześnie XIV Stacją Drogi Krzyżowej. Po tym oglądamy cztery wcześniejsze stacje znajdujące się w tej Bazylice czyli X -Pan Jezus z szat obnażony.
Pośrodku kaplicy (przed ołtarzem przybicia do krzyża); XI Pan Jezus przybity do krzyża. Ołtarz przybicia do krzyża (inaczej: ołtarz śmierci krzyżowej); XII Pan Jezus umiera na krzyżu. Pod tym ołtarzem znajduje się święta skała Golgoty; XIII Pan Jezus zostaje zdjęty z krzyża. Ołtarz Matki Bolesnej (pomiędzy ołtarzami ukrzyżowania i śmierci na krzyżu).
Teraz możemy już w spokojniejszym tempie spacerować po mieście odwiedzając po kolei Górę Oliwną z której rozpościera się piękny widok na miasto. Schodzimy wąską stromą uliczką wzdłuż murów ogradzających starą nekropolię żydowską odwiedzając Sanktuarium Dominus Flevit co tłumaczy się („Pan zapłakał”) które zostało wzniesione w latach 1953-55, w miejscu, gdzie według ewangelii św. Łukasza, Jezus zapłakał i przepowiedział upadek Jerozolimy. Akurat zaczyna się wykupiona msza dla hiszpańskich pielgrzymów, tak więc nie udaje nam się zajrzeć do środka. Możemy za to przyjrzeć się otoczeniu tego Sanktuarium. A otoczeniem tym są grobowce w większości wykute w skale pochodzące z wszystkich epok: od XIV wieku przed Chrystusem aż do epokę chrześcijańską. Dalszy krótki spacer i już jesteśmy w Getsemani-Ogrodzie Oliwnym znanym w Polsce jako Ogrójec w którym Jezus szukał samotności na modlitwę po ostatniej wieczerzy przed pojmaniem. Obecnie w Getsemani znajduje się kilka sanktuariów chrześcijańskich, którymi opiekują się poszczególne wspólnoty kościołów wschodnich oraz franciszkanie. Głównym jest Bazylika Agonii zwana również Bazyliką Narodów, ze względu na pochodzenie dotacji z różnych stron świata na dokończenie jej budowy. W absydzie świątyni znajduje się mozaika przedstawiająca modlitwę Chrystusa w Ogrodzie Oliwnym a po bokach dwie inne mozaiki ufundowane przez Irlandczyków i stacjonujących w Palestynie w czasie II wojny światowej żołnierzy polskich. Jedna przedstawia pocałunek Judasza, druga zaś scenę pojmania Jezusa. Bazylika otoczona jest starymi drzewkami oliwnymi, uważanymi przez pielgrzymów za niemych świadków wydarzeń z czasów Chrystusa. Idąc dalej zaledwie po 100 metrach znajduje się Grota Pojmania, obok której istnieje podziemny kościół Grobu Matki Bożej. To właśnie z tego miejsca Matka Jezusa została z duszą i ciałem wzięta do nieba, a miejsce to było czczone przez judeochrześcijan już w II wieku. Zaglądamy do środka na krótką chwilę i idziemy dalej, przez bramę Świętego Szczepana (Bramę Lwią) do Via Dolorosa -Drogi Krzyżowej prowadzącej wzdłuż krętych uliczek arabskiego bazaru w muzułmańskiej dzielnicy, którą to drogę blisko 2000 lat temu ze swym krzyżem przemierzył Pan Jezus . Jej pierwsza stacja gdzie znajdowało się Preatorium-Twierdza Antonina, w której Chrystus sądzony przez Piłata został skazany na śmierć na krzyżu, znajduje się obecnie na dziedzińcu szkoły muzułmańskiej El-Omariyeh. Stacja II to franciszkańskie kaplice: Kaplica Biczowania i Kaplica Skazania upamiętniające miejsca gdzie Jezus był biczowany i gdzie włożono mu na ramiona do dźwigania krzyż.
III Stacja upamiętnia Jezusa upadającego pod krzyżem po raz pierwszy nazywana jest polską, bo odnowiona została przez żołnierzy generała Andersa, a nad wejściem do niej znajduje się rzeźba Tadeusza Zielińskiego przedstawiająca ten moment Jezusowej ostatniej drogi.
IV Stacja – obecnie kościół Armeńsko – Katolicki Matki Boskiej znajdujący się w miejscu spotkania Dziewicy Maryi ze swym synem, o którym nie wspominają księgi Nowego Testamentu.
V Stacja znajduje się w miejscu gdzie za Jezusem kazano nieść krzyż Szymonowi z Cyreny. Obecnie kaplica Franciszkanów. Dalsza droga prowadzić będzie bardziej stromo na górę Golgotę
VI – Kościół Świętej Weroniki w miejscu jej domu przed którym otarła krew i bród z Twarzy Jezusa chustą na której odcisnął się wizerunek jego oblicza.
VII Miejsce drugiego upadku pod ciężarem krzyża. Tutaj, w kaplicy Franciszkanów znajduje się rzymski słup , na którym wypisano znaki skazania Jezusa na śmierć. Uważa się również, że to tutaj była brama sądu , przez którą Jezus wyszedł z miasta w drodze na Golgotę
VIII Miejsce w którym Jezus pocieszał płaczące kobiety, gdzie obecnie znajduje się grecki Klasztor Św. Charalambos na ścianie którego widzimy kamień z krzyżem i łacińskim napisem znaczącym: „Jezus Chrystus zwycięża”
IX Trzeci upadek pod ciężarem krzyża, co upamiętnia kolumna wbudowana w drzwi koptyjskiego kościoła. Z tego miejsca Jezus mógł już zobaczyć miejsce swego ukrzyżowania.Jako że następne pięć stacji widzieliśmy rano w Bazylice to teraz wędrujemy przez dzielnicę żydowską do Ściany Płaczu, aczkolwiek to jedynie nazwa najbardziej wszystkim znana, ale Żydzi pod nią nie płaczą, a modlą się. Ściana Płaczu jest częścią Świątyni Jerozolimskiej (muru herodiańskiego), odbudowanej przez Heroda, a zniszczonej przez Rzymian. Jej nazwa pochodzi od żydowskiego święta opłakiwania zburzenia świątyni przez Rzymian, obchodzonego corocznie w sierpniu. Wierni zgodnie z tradycją wkładają między kamienie ściany karteczki z prośbami do Boga, a w chwili obecnej jest to najświętsze miejsce judaizmu. My również możemy podejść do tej ściany, przedzielonej na część lewą – dla mężczyzn i prawą – dla kobiet. Tłoku pod ścianą nie ma, ale wetknięcie karteczki z prośbą do Boga w wąską szczelinę ściany jest trudne. Wszystkie szczeliny pozapychane… Tu kończymy nasz maraton jerozolimskiego zwiedzania i ruszamy do ostatniego zaplanowanego punktu programu.