Dzień 2 - do Wrocławia

Miałem nadzieję, że obudzi mnie słonko. Nie obudziło i przez to troszkę zaspałem, a dzień nie zaczął się najpiękniej. Pochmurno z żadną nadzieją na poprawę. Ruszyłem przed dziewiątą licząc, że deszcz mnie nie dopadnie.Prawie siedem kilometrów wzdłuż jeziora, a po kolejnych pięciu jestem za granicą. Od razu Węgry :-). Kawałek dalej odjeżdżam od Małej Panwi, kierując się bardziej na północ. Ładna dróżka przez las i wjazd do opolskiej dzielnicy Brzezie, w której sporo opuszczonych gospodarstw, robi wrażenie żywcem pochłanianych przez elektrownię która to elektrownia swoimi malunkami na kominach wydaje się być przyjazną instytucją. Nie wiem jak jest. Mój dalszy szlak prowadzi dorzeczem Odry, nad kiedyś spłyniętymi rzekami Budkowiczanką i Stobrawą do której Budkowiczanka wpada. Jeszcze kilkanaście kilometrów i mam Brzeg, tam przejeżdżam na drugi brzeg Odry i nim aż do Oławy i za Oławę. Ponad 25 kilometrów różnymi ścieżkami.Nad Odrą ponownie przejeżdżam po moście będącym Wschodnią Obwodnicą Wrocławia. Od dłuższego czasu pada, a nie chcąc pozostać na nocleg gdzieś w mieście, jadę mimo opadów. Resztką sił, nadziei i przede wszystkim czasu, dojeżdżam tam gdzie chciałem, czyli nad Widawę, w miejscu gdzie zwykle zaczynam listopadowe pływanie kajakiem. Od ubiegłego roku, obok tego miejsca powstał murek oddzielający rzekę od nowo powstałej ścieżki rowerowej. Ukazuje się zachodzące słońce. Chyba czeka mnie poprawa pogody. Szybko wyszukuję dogodne miejsce noclegowe i rozbijam swoje obozowisko. Już prawie dwudziesta pierwsza.

Zdjęcia (8)

Komentarze (0)